Levensloop Hiske Gerbrandy

Geboren in 1952 in Amsterdam, getogen in Rotterdam (christelijke Oranje Nassauschool en dito Marnix Gymnasium) en in 1971 in Amsterdam begonnen aan de VU met de studie wiskunde met natuurkunde en sterrenkunde. Ik woon op kamers aan de Keizersgracht. In 1976 begin ik als lerares wiskunde aan het Haarlemmermeerlyceum te Hoofddorp. Het plan is dan nog om mijn studie naast het werk af te maken maar dat komt er niet meer van. Het onderwijs slokt mij volledig op. In 1980 is de werkloosheid onder bevoegde docenten zo groot, dat ik moet vertrekken. Een blessing in disguise: ik reageer in 1981 op een advertentie voor een bureauredacteur bij de Noord-Hollandsche Uitgeversmaatschappij voor iemand met enkele jaren academisch studie. Ideaal. Na 10 minuten in gesprek word ik door Frans Bruggeman aangenomen. Gelukkige jaren volgen. Het werk in het team van Thomas van den Heuvel is uitdagend, veel autonomie, de collega’s zoals Jeroen Hogendorp, Aad Thoen, Elma Kleikamp een warm en intellectueel bad (de ‘ode aan de komma’). En natuurlijk Arie Jongejan, met wie ik in 1983 ga samenwonen in Amsterdam-Zuid (waar ik tot op de dag van vandaag inmiddels alleen met veel plezier woon). Ik mag ook nog een paar jaar werken als hoofd bureauredactie, een echt meewerkende voorvrouw tussen de collega’s. Maar wel gelijk in schaal L!

Het reorganiseren begint. Onder leiding van Jan Grijpma moet alles anders. Ik ben toe aan wat anders en werk enkele jaren bij hem als staflid. Sinds 1983 ben ik lid van de Ondernemingsraad van Elsevier Science, en na het vertrek van Josephine Monker als HR-directeur heb ik in die hoedanigheid Jan Hemels ontmoet. Hij vraagt mij in 1991 bij Sociaal Beleid op de Holding, eerst als staflid functiewaardering, maar al snel zit ik aan tafel bij CAO-onderhandelingen en promoveer naar de functie stafdirecteur Sociaal Beleid. in die hoedanigheid maak ik de fusie met Reed mee. Daarvoor geregeld geluncht met de Raad van Bestuur, en kunnen meemaken dat Pierre Vinken inderdaad altijd met rauwkost luncht, en Paul Vlek met kroketten. Met mijn rol als voorzitter van het Elsevier Pensioenfonds van 1994-2001 komt een droom uit om leiding te mogen geven aan deze belangrijke organisatie waarvoor ik al van 1986-1994 als lid van de Raad van Deelnemers actief ben.

In 1997 word ik door Herman Spruijt, CEO ESP, teruggevraagd als HRM Director. Die functie wordt op dat moment vervuld door Robert Neeleman die weinig klik heeft met de ESP cultuur. 4 jaar lang ben ik lid van de Board van ESP, eerst olv Herman en al snel met Derk Haank aan het roer. HR vervult een wat ondergeschikte rol tussen Uitgevers en Finance. Dat laat onverlet dat de samenwerking met de wereldwijde groep HR-professionals van ESP veel inspiratie geeft. Na 4 jaar besluiten Derk en ik dat onze samenwerking geen succes is en neem ik op 1 juli 2001 afscheid van Reed Elsevier. Niet dan nadat ik dankzij Jan Hemels een flinke vertrekvergoeding heb kunnen bedingen.

Mijn loopbaan vervolg ik in de ouderenzorg: eerst in Leiden als directeur van verzorgingshuis Lorentzhof en later als bestuurder van Libertas Leiden, een organisatie aan de wieg waarvan ik zelf heb gestaan. Daarna werk ik 4 jaar als locatiemanager van locatie Sorghvliet van Omring in het Westfriese Andijk. Het laatste jaar aldaar woont mijn vader er naar tevredenheid. Bij wederom een reorganisatie besluit ik te vertrekken, en mij met een WW-uitkering en gespaarde lijfrentes in leven te houden.

Niks doen is niet mijn ding. Ik blijf als vrijwilliger werkzaam op de huiskamer Klavertje van Sorghvliet, waar ik mijn vader wekelijks kan ontmoeten. Ik was enige jaren lid van het bestuur van ouderenorganisatie Anbo en ga verder als vrijwilliger bij hun Belastingservice, een rol die ik tot op de dag van vandaag uitoefen. ik laat mij bijscholen als mentor voor kwetsbaren die zorg en begeleiding hebben. Momenteel ondersteun ik in die hoedanigheid twee clienten: een psychiatrisch patient, en een man die door drank en drugs in verval is geraakt en door het Leger des Heils wordt begeleid. Ik zit in het bestuur van de Stichting Wocozon die de aandelen houdt in een BV die zonnepanelen legt op daken van sociale huurwoningen; opdat ook deze mensen kunnen meedoen aan de energietransitie. En natuurlijk maak ik al jaren met veel plezier deel uit van het bestuur van VGEO (zojuist voor een nieuwe termijn benoemd).