Dagje Uit in Amsterdam 27-8-2014

Zie ook de foto's van: Rina Terstall en Gerard Roza

Als we weeronline.nl moesten geloven in de week vóór het uitstapje, dan zou het de hele week daarna regenen. En laat het nu juist de dag van het uitstapje prachtig weer worden! De 113 leden inclusief aanhang boften dus en kwamen naar Amsterdam, naar de Vijzelstraat met het monumentale gebouw De Bazel. We zagen ook dit jaar weer veel nieuwe gezichten. De gebruikelijke koffie met iets erbij werd in de grote Koningszaal gedronken. De zaal was vergroot, doordat via grote schuifdeuren twee naastliggende zalen erbij waren getrokken. De Koningszaal is een prachtige zaal, met kroonluchters, glas-in-loodramen en schilderijen.

We kwamen het gebouw binnen via een grote ingang en konden met de lift naar de derde verdieping. Maar dan miste je wel het prachtige trapportaal, met glas-in-loodramen. De gebruikelijke koffie met iets erbij werd in de grote Koningszaal gedronken. De zaal was vergroot via grote schuifdeuren twee naastliggende zalen erbij te trekken. We zagen ook dit jaar weer veel nieuwe gezichten. De Koningszaal is een prachtige zaal , met kroonluchters, glas-in-loodramen en schilderijen. Voor de rondleiding werden we in groepen verdeeld, met deskundige mensen die ons door het gebouw leiden.

De naam van het gebouw komt van de architect Karel De Bazel. Het werd tussen 1919 en 1926 in opdracht van de Nederlandsche Handel-Maatschappij (NHM) gebouwd. De NHM was met name actief in de handel met Nederlands-Indië. Later kwam de ABN in het pand. Toen men ruimte tekort kwam, werd aan de andere kant van de Keizersgracht een ander pand gebouwd. Om gemakkelijk van het ene naar het andere pand te kunnen, werd een voetgangerstunnel onder de gracht gegraven, de Poentunnel genoemd.

De prachtige directiekamers zijn nog in gebruik. In de tijd van de NHM zat de president in een kamer met een donkerder kleur groen behang dan de andere directiekamers: onderscheid moest er zijn. Tijdens de Duitse bezetting moesten de directieleden vertrekken. Om kracht aan hun woorden bij te zetten, schoot een Duitser twee maal op de klok in de kamer van de president. De gaten zijn nu nog te zien. Momenteel zit het Amsterdamse Stadsarchief in De Bazel. Men heeft 49 km plankruimte met allerlei archiefstukken, prenten, boeken, topografische kaarten, enz.
De lunch was werkelijk voortreffelijk. Geen buffet en dan zelf je broodje smeren, maar schalen op alle tafels, met allerlei belegde broodjes en wraps. Voor iedereen was er ruim voldoende.

Een rondvaart hoort er in een stad als Amsterdam natuurlijk bij. Er waren twee boten beschikbaar. De toeristische route werd gemeden, zodat we nu een ander deel van Amsterdam zagen, o.a. vanaf de Amstel en het IJ. Onze gids maakte ons op allerlei kleine bijzonderheden attent, zoals een lichtgekleurd gebouw, met een flink stuk donkerbruin. Dus noemt de Amsterdammer dit gebouw de Rotte Kies. Ook wees hij ons op een nieuw gebouw waar de ramen ten opzichte van elkaar verticaal afwisselend naar links en rechts afweken over de afstand van één steen.

Gelukkig eindigde de rondvaart bij het Centraal Station, zodat we niet ver behoefden te lopen naar de borrel, die voor ons werd geschonken in Pub1, op perron 2b. En er werd flink ingenomen, terwijl diverse hapjes ook gretig aftrek vonden. Velen die we spraken vonden het een geslaagde dag.

Gerard Roza