In Memoriam Ab Pouwels (1931–2022)

Marcel Toebak heeft op 20 april 2022 aan het begin van onze Algemene Ledenvergadering te Nijkerk onderstaand In Memoriam uitgesproken.

Beste mensen,

het bestuur heeft mij gevraagd Ab te gedenken, iets wat ik graag doe. Sinds 2013 zagen we elkaar elk jaar, afwisselend in Weesp en in de omgeving van Leiden; de laatste keer in juni 2021. De volgende afspraak stond voor 21 maart. Het waren steeds fijne gesprekken, de laatste jaren in het bijzijn van Liesbeth, een van zijn verzorgsters. Ik had van Ab begrepen dat hij er 12 verzorgsters had, de bofferd! De laatste jaren was de inbreng minder, maar je genoot, ondanks jouw alzheimer, van ons samenzijn.

De beginperiode bij Elsevier heb ik niet meegemaakt, maar na informatie ingewonnen te hebben bij o.a. Jan-Willem Dijkstra, Paul Mostert, Paul Lokkerbol en Jan van der Geer, kom ik tot het volgende:
Ab was van 1959 tot 1977 bureauredacteur bij de Noord-Hollandsche Uitgeversmaatschappij voor boekwerken in de physica. Van 1977 tot 1984 lid van de afdeling Stategische Planning. Vanaf 1984 tot zijn pensionering in 1996 werkte hij voor het Sales Department. Daar werkte Ab aan allerlei verkoopgerelateerde financiële modellen. Met Jan Wies heb je gewerkt aan de prijsstellingmodellen, waarbij ik Ab voor het eerst ontmoette.
Volgens zijn toenmalige leidinggevenden was Ab wiskundig, cijfermatig, serieus in werk, makkelijk in de omgang, man met luisterend oor, sociaal bewogen en een evenwichtig spreker.
Hij deed ook aan ooggymnastiek en heeft daardoor nooit een bril gedragen.
Hij was, met een onderbreking, 17 jaar lid van de ondernemingsraad. Volgens een medelid was hij betrokken, diepgaand, een heertje, nestor en bourgondiër.

Ik heb Ab in 2012 mogen toespreken bij zijn afscheid van het bestuur van SPEO, dat ging als volgt:

Beste Ab,

nou daar zit je dan, na 12 jaar bestuurslid van SPEO, eindelijk met pensioen op je 80ste. Je neemt het advies van deze regering wel erg serieus, dat doorwerken tot na je 65ste. Ik zal wat vertellen over jouw bestuurslidmaatschap van de stichting.

Op 18 januari 1993 werd je tijdens de 78ste vergadering lid van de Raad van Deelnemers, met als voorzitter Hans Laeven, daarna Paul Hekking en jouw laatste voorzitter was Jan van der Geer. Op 9 juni 2000 kwam je als toehoorder bij de 154ste vergadering in het bestuur. Wat toehoorder toen betekende, ga je dadelijk maar uitleggen. Ik kan me dat zelf niet zo herinneren. Buiten dat kan ik me het niet voorstellen dat jij je mond hebt gehouden.
In 2000 bestond het bestuur uit Hiske Gerbrandy (voorzitter), Fokko Covers, Arnold Verstegen, Klaas Groen, Paul Hekking, René Wagenmaker, jij en ik. In 2012 zijn we de enige twee overblijvers. Jij mag dadelijk vertellen over jouw geduld, jouw roeping of andere zieleroerselen die je hebt gehad om zo lang in het bestuur te blijven.
Enkele cijfers van de afgelopen 12 jaar: aantal actieven 3215, nu 1971; aantal slapers 2278, nu 4786 en het aantal pensioentrekkenden, zoals dat toen genoemd werd, 621; nu is het aantal pensioengerechtenden 1509. In 2000 werd ik secretaris en ik zocht in 2003 een plaatsvervangend secretaris die met verstand van zaken, overwicht, keurig zaken kon verwoorden en ook nog volhoudend was. Ik dacht onmiddellijk bij deze profielschets aan jou. Gelukkig deed je het en ik heb er geen spijt van gehad.
Je hebt mij vervangen bij o.a. besprekingen met de werkgever. Daar heb je met overwicht, kennis van zaken en netjes jouw mening helder en indringend verkondigd. Ik had, toen ik weer terugkwam, er niets meer aan toe te voegen.
Eenmaal werd het opleveren van de staten voor De Nederlandse Bank uitgesteld. Door mijn geplande vakantie moest jij de staten met de voorzitter tekenen. Ik had je instructie gegeven waarop te letten. Jij zag dat het niet goed was en gaf dit aan. De staten werden veranderd en opgestuurd. Jij bleef tot in jaren je excuses maken dat je de organisatie had gecorrigeerd. Dat spreekt ook hoe Ab was.

Ab, we hebben in het bestuur genoten van je opmerkingen. Het werd stil als jij het woord nam, met jouw rake en deskundige opmerkingen. Samen hebben we ook een dag gestudeerd en opgaven gemaakt. We waren het een paar maal niet eens en hebben, eigenwijs als we allebei zijn, ons eigen antwoord ingevuld. We waren beiden geslaagd, maar ik heb achteraf niet gekeken wie in de voorgenoemde gevallen gelijk had; ik wilde me zelf niet teleurstellen.

Je opvolger is bekend na een verkiezing, waarbij 13 kandidaten zich hadden gemeld. Nu durfden ze wel! Vier jaar geleden was er geen enkele kandidaat; ze hadden het bij voorbaat al opgegeven.

Ab, alle dank namens het bestuur voor alles wat je voor het pensioenfonds hebt gedaan.

Dank en petje af.
april 2012

Onderstaande tekst van onze hoofdredacteur Jeroen Hogendorp is overgenomen van pagina 8 van de Elsevier Senioren Nieuwsbrief (nr. 95)

Ab Pouwels 1931–2022

Ons bereikte het droeve bericht dat op 24 februari ons erelid Ab Pouwels is overleden. Ab heeft zeer veel betekend voor Elsevier, voor onze vereniging en voor de gepensioneerden van Elsevier-ondernemingen. Zijn benoeming tot erelid in 2012 bij zijn aftreden uit het bestuur van de VGEO was bepaald niet zonder reden.
Ab Pouwels kwam in 1959 in dienst van de Noord-Hollandsche Uitgeversmaatschappij in de functie van bureauredacteur. Zijn eerste bestuurlijke functie begon in 1973 als lid van de Centrale Ondernemingsraad. Met een onderbreking van 1977 tot 1982 kwam hij in de COR op voor de belangen van de werknemers. De COR droeg hem in 1990 voor om zitting te nemen in de Raad van Deelnemers van pensioenfonds SPEO. Ook na zijn pensionering bleef hij daar lid van en kon zodoende de belangen van de gepensioneerden goed vertegenwoordigen.

In april 1998 was Ab toegetreden tot het bestuur van de VGEO, een functie die hij is blijven vervullen tot zijn terugtreden in april 2012. Hoewel hij in een interview in 2008 liet weten dat beide bestuursfuncties elkaar in feite niet beïnvloedden, vond hij de overbruggende functie van groot belang voor beide partijen. In de kop van dat interview werd Ab dan ook zeker niet ten onrechte een bruggenbouwer tussen de belangen van SPEO en die van de gepensioneerden genoemd. Zijn grote kennis van pensioenen heeft hij met velen gedeeld en is aan velen ten goede gekomen.

Hoewel Ab de laatste jaren geplaagd werd door de ziekte van Alzheimer was hij toch in staat afgelopen oktober nog eenmaal de Algemene Ledenvergadering in Nijkerk bij te wonen.