In Memoriam Gerard Roza (1942-2019)
|
Vereniging van Gepensioneerden Elsevier-Ondernemingen |
In nagedachtenis van Gerard Roza (⁕ Wieringermeer, 7-3-1942, † Amsterdam, 31-3-2019)
.Op 2 april 2019 bereikte ons het bericht dat Gerard Roza, VGEO-bestuurslid vanaf april 2002 en oprichter van deze website, ons eergisteren is ontvallen.
Wij wensen zijn vrouw Gina, zijn zoon Richard en diens echtgenote Barbera en dochter Annefleur alle sterkte.
Bestuur Vereniging Gepensioneerden Elsevier Ondernemingen
Fotogravin: Annefleur
Gerard schreef op 22 maart 2019:
‛Dankzij de vele bezoekjes en hartverwarmende woorden van mijn dierbaren en de liefdevolle begeleiding van medewerkers en bewoners van Joods Hospice Immanuel heb ik de laatste maanden mijzelf en mijn emoties nog beter leren kennen en mogen genieten van alle kleine dingen. Mijn dank daarvoor.’
Ik ben in 1942 geboren in de Wieringermeer. In 1959, na mijn HBS-B, kwam ik naar Amsterdam, na mijn huwelijk in 1967 woon ik in Amstelveen, en heb een zoon.
In 1968 ben ik bij Elsevier begonnen als programmeur voor het UNIVAC systeem, later systeemprogrammeur voor het inmiddels in huis gehaalde IBM-systeem. Wat volgde was een loopbaan die steeds verder van de techniek vandaag bewoog: research-medewerker, assistent van de concern-directeur automatisering, data-manager en tenslotte kwaliteitsmanager (automatiseringsactiviteiten en projecten). Bij die aktiviteiten kon ik ook de geweldige inspanning volgen die Elsevier Science heeft ondernomen om zijn produkten op het web te publiceren.
In 2001 was het gedaan en kon ik mijn tijd zelf indelen. Voor een afdeling van vluchtelingenwerk doe ik nu vrijwilligerswerk (ondersteuning PC-gebruik en opzetten/bijhouden van hun website) en ik werd gevraagd enkele kunstjes die ik in de praktijk geleerd had ook voor VGEO te doen en werd op die manier webmaster/redacteur voor de VGEO website.
Dierbaar en dienstbaar
Gerard Roza en ik hebben elkaar al zo'n 18 jaar gekend, vanaf het moment dat wij beiden deel gingen uitmaken van het VGEO-bestuur. Wij waren dan ook de oudste bestuursleden in het huidige VGEO-bestuur. Een groot deel van Gerards bestuurstaak bestond uit het in 2002 opzetten van de VGEO-website, het onderhouden en het redigeren ervan. We konden het goed met elkaar vinden in het persoonlijk contact en de taken die wij voor een deel samen vervulden. Wat de VGEO-website betreft was ik één van zijn vaste kopijleveranciers. Aan de kopijstroom leverde bovendien Ton Boogers vele jaren een aanzienlijke bijdrage.
Samenwerking met Gerard verliep altijd probleemloos; hij was een aangenaam en gemakkelijk mens om mee om te gaan. Maar Gerard stond ook zijn mannetje als het om aanpakken en een kritische opstelling ging. Dat bleek ook toen hij lid was van de deelnemersraad van SPEO. Zo heeft Gerard mij waardevolle ondersteuning geboden bij mijn opzet van de VGEO-Nieuwsbrief voor 60-plussers, die meerdere jaren via e-mail zijn weg vond naar aspirant-gepensioneerden in de Elsevierbedrijven. De laatste jaren van zijn leven sloeg hij zich onverschrokken door meerdere operaties en chemobehandelingen heen. De laatste keer dat ik hem persoonlijk sprak na een bestuursvergadering, stelde hij nuchter vast te zijn begonnen aan de laatste etappe van zijn leven.
Ik mis in hem een dierbaar en dienstbaar collega-bestuurslid en wens Gina en naaste familieleden veel sterkte toe bij dit gemis.
Harry Nijhuis
Op de crematie (8-4-2019, de Kwakel) heeft Harry Nijhuis onderstaande tekst uitgesproken:
Beste Gerard,
“Dit wordt de laatste etappe van mijn leven”: dat liet je ons in januari weten, tijdens jouw laatste bestuursvergadering van onze Vereniging van Gepensioneerden Elsevier-ondernemingen (VGEO). Wij waren even stil. Een dierbare collega moest ons verlaten, een man die tot op het laatst actief betrokken was en onze belangenvereniging trouw bleef. Zo bleef je ook op de hoogte met het wel en wee van uitgeverij Elsevier, waar je in 1967 binnenkwam als systeemprogrammeur. Sinds zowel jij als ik in 2002 bestuurslid van de VGEO werden, was je bijdrage aan de organisatie groot. Jij zette voortvarend onze website op, onderhield en redigeerde deze. Met mij als één van je vaste kopijleveranciers. Onze samenwerking was altijd aangenaam en probleemloos. Diezelfde actieve betrokkenheid toonde je als voorzitter en lid van onze PR-commissie. Jullie organiseerden onder meer het jaarlijkse uitstapje voor de leden en de jaarvergadering. Veel daar gemaakte foto's komen uit jouw camera. Je was bovendien namens de groep gepensioneerden lid van de Raad van deelnemers van het Elsevier-pensioenfonds. Ook daar toonde je je kritische betrokkenheid bij bedrijf en collega's. Bijna 17 jaar leverde jij een sterk aandeel in het voortbestaan van onze inmiddels 25-jarige VGEO. We gaan jouw positieve instelling, collegialiteit en betrokkenheid erg missen en wensen Gina, Richard en alle familieleden veel sterkte toe.
Het was in 1967 dat de automatisering zich langzamerhand ontwikkelde. En vanaf het toenmalige bedrijf Electrologica kwamen een drietal medewerkers bij Elsevier: Carel Caffa, Gerard Prins en Gerard Roza. Carel Caffa werd het hoofd van de computerafdeling, Gerard Prins projectleider en Gerard Roza functioneerde als systeemprogrammeur. Gerard was een fijne collega, met een diep inzicht in de systeemprogrammatuur van de computer (een Univac 9200), die toen was geïnstalleerd. Daar waar Gerard Prins en ik zich bezig hielden met het ontwikkelen van administratieve systemen, richtte Gerard zich op de wat meer inhoudelijke onderdelen van de systeemprogrammatuur. Hij onwikkelde handzame en practische programma's, bijvoorbeeld een handig programma, waarmee je door het inbrengen van enkele codes een overzicht kon laten printen. Verder herinner ik mij dat hij in de systeemprogrammatuur een wijziging aanbracht, die leidde tot de creatie van wat we vandaag een printbuffer zouden noemen. Dat enthousiasme van de aanwezigen bij het versneld afdrukken van referentiekaarten ESP, zal ik nooit vergeten.
Gerard Roza was een heel vriendelijk en betrokken persoonlijkheid, niet alleen betrokken bij het Elsevier-bedrijf, maar hij had ook veel persoonlijke aandacht voor zijn collega's. Zijn betrokkenheidheid bij dit alles was zeer groot, getuige zijn aandacht en werkzaamheden welke hij heeft verricht binnen de VGEO.
Al het leven is eindig; …Ik herinner mij Carel Caffa, ik herinner mij Gerard Prins en vandaag herinner ik mij Gerard Roza …
Mijn wens tot het dragen van dit heengaan gaat in eerste instantie uit naar zijn vrouw Gina en zijn zoon Richard, en naar allen die Gerard hebben gekend.
Hij moge rusten in vrede …
Jan de Waal
Dank voor hartverwarmende medeleven
Gina Roza-Oosterink bedankt oud-collega's van haar overleden man Gerard Roza voor hun hartverwarmende medeleven. Dit werd zowel betoond tijdens zijn ziekte als na zijn overlijden. Het heeft haar en het gezin diep geraakt. Zij zijn allen zeer dankbaar voor de steun en troost die zij mochten ontvangen.
Totaal onverwacht is Gina Roza-Oosterink overleden op 19 maart 2024. Zij is nu samen met haar grote liefde, Gerard, die zij heel erg miste.